Πανεπιστήμιο δημιουργίας και όχι «γκέτο» ανομίας

Πανεπιστήμιο δημιουργίας και όχι «γκέτο» ανομίας

Άρθρο Βασίλη Διγαλάκη στην Καθημερινή στις 21 Σεπτεμβρίου 2018

Το πόρισμα της επιτροπής Παρασκευόπουλου για τη «μελέτη ζητημάτων της ακαδημαϊκής ελευθερίας και ειρήνης», δηλαδή για το άσυλο και την παραβατικότητα στα πανεπιστήμια, είναι ένα αμάλγαμα ιδεοληψιών και διακατέχεται από μια φιλοσοφία συγκάλυψης της παραβατικότητας.

Το πόρισμα βασίζεται σε δύο λανθασμένες παραδοχές: πρώτον, ότι η παραβατικότητα πρέπει να αντιμετωπιστεί διαφορετικά στα πανεπιστήμια σε σχέση με την υπόλοιπη κοινωνία και δεύτερον, ότι η κατάργηση του θεσμού του ασύλου με το νόμο 4009/2011 και η επαναφορά του με το νόμο 4485/2017 δεν επηρέασαν την παραβατικότητα στα πανεπιστήμια. Φυσικά, οι διατάξεις περί ασύλου του νόμου 4009 δεν εφαρμόστηκαν ποτέ, λόγω διστακτικότητας των αρμόδιων αρχών, ενώ ο πολλαπλασιασμός των περιστατικών βίας μετά το 2011 οφειλόταν σε αντιδράσεις για το νόμο που υποδαυλίστηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ.

Η επιτροπή δεν προτείνει κανένα μέτρο αντιμετώπισης της παραβατικότητας και ενίσχυσης της φύλαξης των πανεπιστημίων, αλλά αντίθετα φαίνεται να αποδέχεται την γκετοποίηση των πανεπιστημίων: χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι προτάσεις της για «φωτισμό … με τρόπο που να μην μπορεί να καταστραφεί» και «για απομάκρυνση των ΑΤΜ από χώρους των ΑΕΙ». Για τα ναρκωτικά, προτείνει δράσεις street work, χορήγησης υποκατάστατων και «ψυχοκοινωνικής στήριξης» των φοιτητών, όταν στο πανεπιστήμιο – γκέτο οι χρήστες δεν είναι φοιτητές, αλλά εξωπανεπιστημιακά στοιχεία που βρίσκουν καταφύγιο σε αυτό. Προτείνει επίσης τη νομιμοποίηση των παράνομων καταλήψεων από αναρχικούς μέσα στα πανεπιστήμια, μέσω «παραχώρησης χώρων σε κοινωνικούς χώρους», με το πρόσχημα της συμμετοχής φοιτητών σε αυτές. Το πόρισμα εμμέσως «νομιμοποιεί» τη βίαιη παρακώλυση της λειτουργίας οργάνων ΑΕΙ, τις φθορές περιουσίας, την ψυχολογική βία και τον εκφοβισμό καθηγητών, προτείνοντας την εκπαίδευση των πρυτάνεων σε τακτικές διαπραγμάτευσης.

Η χώρα μας δεν χρειάζεται πανεπιστήμια – γκέτο, αλλά πανεπιστήμια μοχλούς της αριστείας, της δημιουργίας, της ανάπτυξης και της πραγματικά ελεύθερης διακίνησης των ιδεών.